Vindmyllur

Mér lķšur žessa dagana eins og Sancho Panza ašstošamanni Don Quixote žegar hann fylgdist meš herra sķnum berjast viš vindmyllurnar. Žetta er ekki góš tilfinning, mig langar helst aš snśa mér viš og fara, yfirgefa žetta hręšilega įstand.  Kannski gęti ég fariš til Noregs eša Kanada. En svo verš ég reiš, nei ég vill ekki fara ég er ķslendingur og vill bśa į Ķslandi.  En mér viršist sem nśverandi rķkisstjórn sé algjörlega vanmįttug gegn vandanum sem viš okkur blasir, rįšherrar og stjórnaržingmenn viršist ekki skilja vandan.   Ég get ekki betur séš en aš žeir gera ekkert annaš en aš takast į viš afleišingar gallašrar fjįrmįla- og peningastefnu, ķ stašinn fyrir aš rįšast aš rótinni sem er kerfiš sjįlft.    Gangur himintunglanna er óbreytanleg stašreynd sem viš veršum aš laga okkur aš, en Ķslenska fjįrmįlakerfiš flokkast ekki sem slķkt, žó aš sumir viršast halda žaš.  Missum ekki sjónar į žvķ aš kerfiš er bśiš til af okkur til aš žjóna hagsmunum okkar, ekki öfugt.  Don Quixote trśši aš vindmyllurnar vęru  vandamįliš, en žaš var einmitt žaš sem gerši hann hęttulegan sjįlfum sér og öšrum.


Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband